Tekst piosenki Nur ihre schwarzen Augen (Jej czarne oczy po niemiecku ) - Ivan Komarenko, tłumaczenie oraz teledysk. Poznaj słowa utworu Nur ihre schwarzen Augen (Jej czarne oczy po niemiecku ) - Ivan Komarenko. Znajdź teledyski, teksty i tłumaczenia innych piosenek - Ivan Komarenko.
Najważniejsze w życiu jest,By uśmiechać się do siebieZ byle czego cieszyć się,Zawsze mieć otwarte serceJeszcze tego pragnę byśMiał takie piękne oczyTakie piękne oczy miał,I byś mnie mocno kochał,Tak jak kocham kocham ciebie ja,Miał takie piękne oczy,Takie piękne oczy miałI byś mnie mocno kochał,Tak jak kocham kocham ciebie jaZłym humorom powiedz nieOdgoń wszystkie złe demony,Zobacz tyle słońca jestTyle ślońca z każdej stronyJeszcze tego pragnę byśMiał takie piękne oczyTakie piękne oczy miał,I byś mnie mocno kochał,Tak jak kocham kocham ciebie ja,Miał takie piękne oczy,Takie piękne oczy miałI byś mnie mocno kochał,Tak jak kocham kocham ciebie jaMiał takie piękne oczyI byś mnie mocno kochałTakie piękne oczy,Takie piękne oczy miałI byś mnie mocno kochałMiał takie piękne oczy[Chorus] C#m E Jej piękne czarne oczy, śnią się czarne oczy B A Ich nie przeoczysz wiem, że nie C#m E Jej piękne czarne oczy, widzę czarne oczy B A To za mną kroczy, ze mną jest C#m E Jej piękne czarne oczy, śnią się czarne oczy B A Ich nie przeoczysz wiem, że nie C#m E Jej piękne czarne oczy, widzę czarne oczy B A To za mną Pewnie nie zabrzmi to najmądrzej, drodzy Państwo, ale był w moim życiu moment, kiedy dużo czasu – godziny — spędzałem w samochodzie. Zaparkowanym. Było to dawno (aby dać Państwu punkt odniesienia: nagrodzona Nike „Książka twarzy” Marka Bieńczyka zdawała się wystarczającą literacką odpowiedzią na social media, które już wrzały, ale jeszcze nie wybuchły), ja na swój czytnik — używany do dziś! - czekałem jeszcze pół roku, ale żadna to przeszkoda – zamiast poszukiwać straconego czasu, wziąłem się zapewne opasłe tomiszcze. Przeczytanie „Czarodziejskiej góry” na przestrzeni bodaj czterech dni dziś zapewne by mi się nie udało, zwyczajnie zabrakłoby mi pary, ale i ówczesną lekturę wspominam specyficznie: miałem pełną świadomość obcowania z literaturą wielką, ba, fragmenty tej literatury potrafiły mnie porywać (głównie wtedy, gdy do głosu dochodził Settembrini), ale było to tylko drobne pocieszenie w starciu z monumentalnym, trudnym tekstem. Napisałem to wszystko w celu oczywistym: żeby zwrócić uwagę na to, że w przypadku „Pięknych zielonych oczu” jest dokładnie tak samo. To powieść nieskończenie ważna, ale i bardzo trudna w lekturze – nie tylko ze względu na temat, co warto wyraźnie że książka Arnošta Lustiga traktuje o tragedii, to nic nie powiedzieć. Tragedia jest tu zwielokrotniona, to tragedia w tragedii, tragedia szkatułkowa bardzo skutecznie odbierająca wiarę nie tyle w ludzkość, co w człowieczeństwo. W opowieści czeskiego pisarza rampy rozładunkowe Auschwitz-Birkenau to tylko pierwszy stopień na drodze do piekła, które przed Hanką Kauders postawiły siły historii. Po pewnym czasie nastolatka zostanie skierowana do polowego nazistowskiego burdelu, gdzie jej cierpienia będą trwały przez kolejnych kilkadziesiąt dni. Przeżyje to, o czym czytelnik wie od samego początku, ale całe jej życie naznaczone będzie przez piekło związku z powyższym na pytanie: jak straszne są „Piękne zielone oczy” jest tylko jedna odpowiedź - groteskowo. Scen bestialskich gwałtów nie sposób policzyć, cielesność kolejnych postaci odarta została z jakiejkolwiek godności i sprowadzona do roli zwykłego mięsa (co ciekawe, dzieje się tak nie tylko w przypadku kobiet zmuszonych do prostytucji – temu zjawisku, oczywiście z zachowaniem właściwych proporcji, podlegają także żołnierze), a kiedy kończy się przemoc seksualna, dochodzi do tortur lub zabójstw. A to przecież tylko najściślejszy rdzeń doświadczeń Hanki i jej towarzyszek – to wszystko dzieje się na tle najgorszych wyobrażalnych warunków codziennej egzystencji (w zimnie i głodzie) oraz przy cierpieniach psychicznych spowodowanych świadomością, że najprawdopodobniej przetrwało się dłużej niż najbliżsi. Czy to wyczerpuje znamiona trudnej lektury? Z przecież, póki co pisałem tylko o tym „co”, nie pisałem jeszcze „jak”. Tymczasem „Piękne zielone oczy” nie byłyby lekką lekturą, nawet gdyby traktowały o radości niesionej przez długo wyczekiwaną wiosnę. Lustig narrację prowadzi niechronologicznie, atakując czytelnika króciutkimi rozdziałami, w których skupia się na bardzo konkretnych doświadczeniach Hanki. Czasami odrzuca ten sposób opowiadania, żeby przedstawić jeden z trzech ni to dialogów, ni to monologów, w których udział biorą protagonistka i kolejno: pierwszy nazista, rabin, drugi się, że trzy takie sytuacje w liczącej grubo ponad 400 gęsto zadrukowanych, dużych stron to niewiele, ale podejrzewam, iż zajmują one mniej więcej połowę powieści — tak obszerne są to fragmenty. Powiedzieć, że męczą czytelnika, to nic nie powiedzieć, szczególnie jeśli chodzi o tę drugą: żydowski nauczyciel obarczony wątpliwościami to figura stale powracająca zarówno na karty literatury religijnej, jak i powojennej, rozprawiającej się z Zagładą. Na przestrzeni niezwykle długiej rozmowy z Hanką bez przerwy zadaje pytania, na przemian sobie i Bogu, a pada ich pewnie kilkaset. I on, i dziewczyna powracają wielokrotnie do omawianych wcześniej tematów, a przy tym raczej nie rozmawiają, lecz wypowiadają kwestie – raczej nie odnoszą się bezpośrednio do wypowiedzi przedmówcy, pogrążeni w natłoku własnych myśli (oraz instynktów, bo i te odgrywają tu ważną rolę). Dokładne prześledzenie tego fragmentu to zadanie dla umiejących utrzymać najwyższe skupienie nawet w samym środku literackiej brzydoty, najwytrwalszych tak niezwykle przygnębiającego tematu i trudnej w odbiorze formy daje efekt, którego można było się spodziewać: lekturę męczącą i odrzucającą, lekturę stanowiącą totalne przeciwieństwo beztroskiego przerzucania stron. Tę recenzję mogą Państwo potraktować jako ostrzeżenie: do „Pięknych zielonych oczu” powinno zasiadać się z pełną świadomością tego, czym ta powieść jest. A jest przytłaczającym, mrocznym doświadczeniem, które więcej zabiera, niż daje i bardziej przeraża, niż uczy. Ale jeśli ktoś ma potrzebę zobaczyć człowieka sprowadzonego do mięsa, to lepszej okazji nie będzie — niżej upaść się nie da, głębiej kopać nie SzczyżańskiCzarne oczy po niemiecku - Tekściory.pl – sprawdź tekst, tłumaczenie twojej ulubionej piosenki, obejrzyj teledysk.
Nasi porywacze chyba mieli zamiar nas wszystkich zintegrować. Bo kazali nam siedzieć razem aż po nas przyjdą. Z długiego monologu tego zielonego "ufosa" i gadaniny tej niebieskiej "ufoski" zapamiętałam tylko że zapas papieru toaletowego mamy pod komorami do spania w naszych pokojach. Jakby ta wiadomość miała mi się do czegoś przydać, oraz, że lecimy na fajną wątrobę (cokolwiek to jest - jak duża musi być ta wątroba, żeby mógł na niej wylądować statek!) oraz jakbyśmy czegoś potrzebowali to mamy użyć dużego czerwonego przycisku na ścianie z napisem " NIE NACISKAĆ". Brzmi to całkowicie zachęcająco i na pewno wszyscy zaczną nagle go używać. Po dłuższej chwili usiadłam na podłodze w kącie. Wyciągnęłam z spodni telefon w obudowie grubego minionka... Jakimś cudem te dziwne stworzenia nie miały okazji mi go zabrać, myślę że w zamian nie dostałabym nawet trzywarstwowego papieru toaletowego . Postanowiłam więc z wielką chęcią i nadzieją na to iż zasięg tutaj będzie, że spróbuję zadzwonić do mamy. Chyba na tym kosmicznym zadupiu będzie trochę ludzkiej ręki. Przecież no HALO ludzie byli praktycznie wszędzie, włącznie z kosmosem i jak to możliwe, że ponoć bardzo wybitne ludzkie jednostki ( nie oszukujmy się byli głupi ) nie zauważyły wcześniej tych kosmitów... Po jakże mądrym przemyśleniu tej sytuacji zadzwoniłam. - Czy ciebie papier trzywarstwowy opuścił ?! Myślałam że używacie czasami tych waszych i tak pustych mózgów - odezwał się w telefonie głoś fioletowej - Przepraszam pomyłka. Pomyliłam numery. Wcale nie chciałam się do pani dodzwonić. Szybko się rozłączyłam, chowając przy okazji telefon do kieszeni moich ogrodniczek. Zrobiłam się na twarzy czerwona jak pomidor. Jaki wstyd... Chyba mają tutaj funkcje która wyłapuje sygnały komórkowe i przekierowuje je do miejsca z którego Ufosy kontrolują cały ten latający obiekt. Cóż może przy następnej próbie bardziej mi się powiedzie. Tylko wtedy zadzwonię na policję, albo najlepiej do NASA. Dostałam ich numer kiedyś na jakiejś wystawie naukowej gdzie wygrałam... Właśnie w tym momencie, przerywając moją chwilę samotności, usiadł obok mnie jakiś dziwny, na oko młodszy ode mnie o parę lat brunet. Czy nawet w kosmosie nikt nie da ci spokoju ? Wszędzie gdzie nie pójdziesz ktoś cię będzie napastował i nie wiesz kto. - Narcyz - powiedział do mnie z uśmiechem, chyba było jego imię... Tsaa zapowiada się całkiem ciekawie. - To ja, Narcyz się nazywam. Przepraszam i dziękuję ja tych słów nie używam. Jestem piękny i uroczy, popatrzcie w moje oczy- zaczęłam śpiewać na całe pomieszczenie a razem ze mną jakaś brunetka... Chyba jednak dogadam się z tymi ludźmi. Myślę że mamy ze sobą dużo wspólnego. Między innymi problemy psychiczne na 1oo %. W końcu nie bez powodów nas porwali. - Ty też musisz? Moja siostra też to robi... Cały czas... - walnął się ręką w głowę - Jak masz na imię? - Opuncja... Są jakieś pozytywy. Nie potrzebne ci podboje aby wszystkie były twoje - wybuchnęliśmy razem śmiechem, zataczając się po podłodze. Podeszła do nas ta dziewczyna, która zaśpiewała ze mną. - Chciałbyś - prychnęła. - To idiota - wskazała na chłopaka. - Serio: nie jest fajny. Mówię ci to na wszeli wypadek. - Mrugnęła do mnie i odeszła, kątem oka nas obserwując. - To właśnie była moja siostra... - westchnął Narcyz. Juvexo, tak kosmitka, właśnie weszła do pokoju, chciała coś chyba powiedzieć, ale tak jakoś samo z siebie wyszło ( pomyśleliśmy z Narcyzem jak i resztą o tym samym )... - Jej piękne czarne oczy ! Widzę czarne oczy ! To za mną kroczy ze mną jest ! - wydarliśmy się tak jak na wybitnie mądrych przystało. Cała reszta ziemian, oprócz jedej pani, zaśmiała się głośno. - Halo ? Yxao... Potrzebuję wsparcia. JESTEŚ PEWNY ŻE ONI SIĘ NICZEGO NIE NAĆPALI NA TEJ ZIEMI ?! - krzyknęła fioletowa Ufoska do jakiegoś dziwnego urządzenia i wybiegła z przerażeniem w oczach. Po tej sytuacji zaczęliśmy wszyscy rozmawiać, tak jakbyśmy znali się od lat. Aborcja opowiadała o tym jak ją porwali i nawet ludzie trochę starsi zachowywali się jak my. W sumie mamy tylko siebie i tych kolorowych wąchaczy srajtaśmy. _____ Karoo (Catherowa)
Wac Toja n Matheo fit Tymek – Czarne Oczy (Chilaca) lyrics, tekst piosenki, tekstowo, genius Intro: Tymek. Czarne oczy, czarne oczy Nie fitują mi do stylu już wasze kłopoty Ja chcę się tylko śmiać i tworzyć. Refren: Tymek. Czarne oczy, ej, czarne oczy Na nich czarne oksy mam, daj mi więcej mocy Nie fitują mi do stylu już wasze kłopoty
Tak, moje cudowne oczęta Dziś w pracy parę razy przypadkiem usłyszałem, jak dwie dziewczyny coś o mnie gadały. Nieczęsto udaje mi się usłyszeć coś podobnego i na dodatek ich teksty tłumaczą, dlaczego wcześniej miałem wrażenie, że kilka innych koleżanek na mnie ukrycie zerka;P Moja pierwsza dziewczyna wspominała coś, że mam fajne oczy, ale nie spodziewałem się, że cieszą się aż taką popularnością wśród płci pięknej. Dzisiaj zostały pochwalone tekstem "Tego bym chciała poznać, te jego oczy... ech!" - oczywiście laski nie połapały się, że to słyszałem, bo świetnie udawałem. Nietrudno się zorientować, że ze mnie kawał introwertyka, ale drugi tekst, jaki wpadł mi do uszu, mnie rozwalił: "A ta jego broda! Pewnie niezły z niego łobuz" (tym razem się zorientowały, że przechodzę obok i zaczęły chichotać, a ta, która tak mnie cały czas komentowała, cicho westchnęła "noo niee..."). I tutaj zastanawiałem się, o co mogło jej chodzić - o życie czy o łóżko. Bo, jeśli o to drugie, to muszę jej nieskromnie przyznać, że nieźle czyta z ludzkich powłok;] Nie potrafię wymyślać błyskotliwych tekstów i jednocześnie robić coś innego, a w każdym razie bardzo słabo mi to wychodzi. Dlatego jej nie zagadywałem, a na jej rzadkie teksty skierowane w moją stronę odbąkiwałem coś słabego albo głupiego, po czym moja atrakcyjność pewnie zaczęła maleć. Wygląda na fajną laskę, ale też nie chciałem z nią zaczynać, bo aktualnie mam na oku kogoś innego, z kim się z kolei prędko pewnie nie spotkam. Mimo wszystko to bardzo fajne uczucie, kiedy ktoś tak się podnieca twoją brodą i oczami ^^
Songtext zu Czarne oczy Ach, Twego serca żar, Twych pięknych oczu blask Czy jeszcze kiedyś spotkam Ciebie, miła ma? Mocno przytulę Cię i powiem Tobie, że Tak bardzo, bardzo mocno kocham Cię To były piękne dni, kiedy ja i Ty Mocno wtuleni mogliśmy zdobywać świat Się porobiło, no i się skończyło Gdzie Ciebie skarbie teraz szukać mam?
Russia is waging a disgraceful war on Ukraine. Stand With Ukraine! Wykonawca: Ivana Kovač Piosenka: Crno vino, crne oči Tłumaczenia: angielski, chiński ✕ Crno vino, crne oči Danas nisam niti sjena A nekada sretna žena Radovala se životu A kad suze, boli krenu Slomile bi svaku ženu A di neće mene sirotuKako ljudi ruke dignu Kada nevolje te stignu Ko da život prestaje Prijateljice mi noći Neće san na moje oči A zorom sve isto ostajeREF. Crno vino, crne oči ubit će me ove noći. Moja ljubav slomljena Što ću, majko, kad ga volim iako je duša nevjerna. Ostatnio edytowano przez barsiscev dnia sob., 28/04/2018 - 19:44 tłumaczenie na polskipolski Czarne wino, czarne oczy Ivana Kovac - Czarne wino, czarne oczy Dziś nawet nie cień A niegdyś szczęśliwa kobieta Cieszyła się życiem Lecz łzy i ból Złamałyby każdą kobietę A on nie chce mnie, sierotyKiedy ludzie podnoszą rękę Kiedy niedola Cię ściśnie Że życie się zatrzymuje Przyjaciółką mi jest noc Nie (przychodzi) sen na moje oczy A z brzaskiem wszystko pozostaje Ref. Czarne wino, czarne oczy Chcą mnie zabić tej nocy Moja miłość złamana Lecz cóż Matko, kiedy go kocham Chociaż dusza jest niewierna Przesłane przez użytkownika augustsson w czw., 17/10/2013 - 21:23 ✕ Dodaj nowe tłumaczenie Złóż prośbę o przetłumaczenie Tłumaczenia utworu „Crno vino, crne oči” Music Tales Read about music throughout history
Piękne czarne oczy, zanurzające się głębiej Ty we mnie, ja w tobie Wstrzymaj oddech, miłosne zanurzenie [Refren] Ooh-ooh, ooh-ooh La-la-la-la-la-la Ooh-ooh, ooh-ooh Wejdź, miłosne zanurzenie Ooh-ooh, ooh-ooh Oh, idealna ofiara, tak Wstrzymaj oddech, miłosne zanurzenie [Zwrotka 2] Dlaczego serce jest tak tajemnicze Miłość kwitnie w
"Te piękne czarne oczy..." "Patrzeć w oczy to nie spoglądać w kolor tęczówki, ale spoglądać w głąb duszy". Dzisiaj postanowiłam wejść trochę w tematykę oczu i też takie będą moje zdjęcia (czarno-białe, bo nie chodzi o kolor tęczówki, lecz bardziej o głębię). Wybrałam jedne z ciekawszych (nie tylko ludzi ale również dwa zwierzaków), nie są profesjonalne ale zawsze są, myślę że post przypadnie niektórym do gustu, może się spodoba, a jak nie to będzie jeszcze wiele zdjęć, które powinny zaskoczyć :) Pozdrawiam ;* Popularne posty z tego bloga Dyskretne przejście "Poroże ponad..." wyróżnienie w KONKURSIE 19 listopada 2016 zdobyłam wyróżnienie w konkursie „Przyroda ojczysta”, zostałam zaproszona na wystawę do siedziby Zarządu Okręgowego PZŁ w Katowicach było to niesamowite przeżycie i niesamowita wystawa, na której się wzruszyłam. Pierwszy mały sukces, pierwsza wystawa, która podniosła mnie na duchu oraz dała mocnego kopniaka, aby piąć się w górę, coraz to wyżej! Nareszcie udało się osiągnąć mały sukces, który pobudza do działania!!! <==== WIĘCEJ6GJcS.
